Oddział Wrocław PIT-RADWAR S.A. (powstały z połączenia Oddziału Wrocławskiego PIT S.A. i Przedsiębiorstwa Produkcyjnego Podzespołów Elektronicznych DOLAM S.A.) jest jedynym polskim producentem kontaktronów (miniaturowych, mocy, przełącznych i wysokonapięciowych). Produkujemy także: przekaźniki i czujniki kontaktronowe, lampy mikrofalowe (LFB), półprzewodnikowe wzmacniacze i transceivery, półprzewodnikowe wzmacniacze zastępujące LFB, stopnie wejściowe odbiorników mikrofalowych, generatory i heterodyny mikrofalowe, mikrofalowe układy hybrydowe, a także odbiorniki ostrzegające o promieniowaniu radarowym (RWR) oraz urządenia wsparcia i rozpoznania (ESM) na platformy lądowe, wodne i powietrzne.
Oddział Wrocław mieści się w lokalizacji przy ulicy Krakowskiej 64 na parceli 15757 m², posiada 12805 m² powierzchni użytkowej.
W Oddziale Wrocław PIT-RADWAR S.A. zatrudnionych jest 140 osób, w tym wielu wysokokwalifikowanych inżynierów, specjalistów techniki mikrofalowej i elektroników.

Posiadane przez nas zaplecze techniczne i narzędziowe umożliwia świadczenie usług w zakresie:

• obróbki mechanicznej;
• przetwórstwa tworzyw sztucznych;
• nakładania pokryć galwanicznych (cynowanie, rutenowanie, palladowanie i złocenie).

Doświadczenie i nowoczesna baza technologiczna pozwala zaoferować również usługi w zakresie:

• obróbki termicznej w temp. do 1500^oC, w atmosferze ochronnej, redukcyjnej, powietrzu i w próżni;
• próżnioszczelnego spawania i lutowania;
• wykonywania połączeń ceramika-metal;
• obróbki próżniowej;
• doradztwa i ekspertyz w zakresie techniki i technologii próżniowych oraz urządzeń do obróbki termicznej.

Nasze działania w zakresie ochrony środowiska uhonorowane zostały przyznaniem w 1996 roku Świadectwa Czystszej Produkcji.
Nasze wyroby są produkowane zgodnie z zaleceniami dyrektyw: RoHS (Restriction of Hazardous Substances) o wykorzystaniu niebezpiecznych substancji, oraz WEEE (Waste Electrical and Electronic Equipment) o wykorzystaniu odpadów sprzętu elektrycznego i elektronicznego.

Wdrożony Zintegrowany System Zarządzania Jakością, Środowiskiem i BHP gwarantuje objęcie nadzorem wszystkich czynności mających wpływ na jakość produkowanych wyrobów zapewniając przy tym bezpieczne warunki pracy dla pracowników oraz zmniejszenie negatywnego oddziaływania przedsiębiorstwa na środowisko.

Przedsiębiorstwo DOLAM S.A. powstało w 1961 roku jako Zakład Doświadczalny Przemysłowego Instytutu Elektroniki. Pierwszymi wyrobami były lampy elektronowe: diody prostownicze, tyratrony, sondy do próżniomierzy. W kolejnych latach produkowane były cyfrowe wskaźniki jarzeniowe, lampy mikrofalowe oraz kontaktrony standardowe.
W 1965 zakład zmienił nazwę na Zakład Doświadczalny Lamp Elektronowych "DOLAM".
W latach 70-tych uruchomiona została produkcja cienkowarstwowych układów hybrydowych (trwała do połowy lat 90-tych), kolejnych typów kontaktronów oraz wyświetlaczy ciekłokrystalicznych (LCD).
W roku 1977 zakład zmienił nazwę na Centrum Naukowo-Produkcyjne Podzespołów i Urządzeń Elektronicznych "UNITRA-DOLAM". W skład Centrum, oprócz DZE "DOLAM", wszedł Instytut Technologii Elektronowej Politechniki Wrocławskiej oraz Zakłady Aparatury Próżniowej w Bolesławcu.
Lata 80-te to uruchomienie produkcji telekomunikacyjnych przekaźników kontaktronowych, hallotronów (produkcja zaniechana) i lamp mikrofalowych z falą bieżącą (LFB).
W latach 90-tych uruchomiona została produkcja przekaźników wysokonapięciowych, przekaźników wysokiej częstotliwości, czujników kontaktronowych oraz rozszerzono asortyment przekaźników telekomunikacyjnych.
1 lutego 1999 przedsiębiorstwo państwowe "UNITRA-DOLAM" zostało przekształcone w spółkę akcyjną o nazwie: Przedsiębiorstwo Produkcyjne Podzespołów Elektronicznych "UNITRA-DOLAM" S.A.
1 stycznia 2005 nastąpiła zmiana skróconej nazwy przedsiębiorstwa z "UNITRA-DOLAM" S.A. na "DOLAM" S.A.
21 grudnia 2009 "DOLAM" S.A. wszedł w skład Grupy Kapitałowej Bumar.

Początki prac z dziedziny mikrofalowej elektroniki próżniowej sięgają roku 1957, kiedy to w powstałym rok wcześniej Oddziale Wrocławskim Przemysłowego Instytutu Elektroniki rozpoczęto prace nad lampami o fali bieżącej (LFB) o niskich szumach. Lampy miały być zamiennikiem radzieckiej lampy UW-1M, pracującej w paśmie S, jako przedwzmacniacz w stacji radiolokacyjnej P-30. Pierwsza z tych lamp o oznaczeniu LFB-5 była wykonana w technologii szklanej i ogniskowana zewnętrznym solenoidem. Sygnał wejściowy i wyjściowy wprowadzany był poprzez przejście falowodowe sprzęgane pojemnościowo odpowiednio z wejściem i wyjściem spirali.

W latach 1960-64 opracowano cały szereg lamp LFB o niskich szumach pracujących w paśmie L przeznaczonych do radarów rodziny "Jawor".
Wszystkie lampy pasma L miały już wejścia i wyjścia b.w.cz. współosiowe sprzężone z lampą poprzez wnęki rezonansowe. Konstruktorzy tych lamp: mgr inż. J.Kampa i mgr inż. W.Sielanko wchodzili w skład zespołu, który za opracowanie stacji "Jawor" otrzymał w roku 1964 Nagrodę Państwową 1 Stopnia.
Epoka LFB niskoszumowych skończyła się wraz z końcem lat 60 na skutek postępów w technologii umożliwiających konstrukcję półprzewodnikowych wzmacniaczy b.w.cz., pracujących w torach odbiorczych. Ostatnia LFB o niskich szumach była opracowana w latach sześćdziesiątych. Była to lampa LFB-51 pracująca w paśmie S o współczynniku szumów F<5dB.
W skład zespołu, który za opracowanie stacji "Jawor M" otrzymał w roku 1970 Nagrodę Państwową II Stopnia, wszedł mgr inż. W.Sielanko z OW PIE.

Od roku 1972, po reorganizacji PIE, Oddział Wrocławski tego Instytutu wszedł w skład Ośrodka Badawczo-Rozwojowego Elektroniki Próżniowej (OBREP). Od początku lat siedemdziesiątych OW OBREP brał udział w opracowaniu rodziny pełnokoherentnych radarów typu N (NUR). Do końca lat siedemdziesiątych opracowano lampy LO-20 i LO-111 pracujące w paśmie L w nadajnikach radaru ostrzegawczego NUR 31. Lampa LO-20 o mocy wyjściowej 15W i lampa LO-111 o mocy wyjściowej 5kW stanowiły dwa pierwsze stopnie łańcucha wzmacniaczy mocy nadajnika. Lampy te i kolejne miały już konstrukcję metalowo-ceramiczną i periodyczny układ ogniskujący (PPM). W tym samym okresie rozpoczęto opracowanie LFB pracujących w paśmie S dla radaru N-21 do wykrywania celów niskolecących. Dla nadajników tych radarów zostały zaprojektowane lampy LO-401 i LO-301, których opracowaniem kierowali dr Wojciech Czarczyński i mgr inż. Tadeusz Fijewski. Ogólną koncepcją LFB mocy, techniką obliczeniową i zagadnieniami technologicznymi tych i wielu następnych lamp kierował dr inż. Janusz Sobański. Produkcja wszystkich wymienionych lamp została w 1984r. przekazana do DZE "DOLAM".

W roku 1977 w wyniku kolejnej reorganizacji Wrocławski Oddział OBREP został włączony do Instytutu Technologii Elektronowej Politechniki Wrocławskiej. Od początku lat siedemdziesiątych prowadzono prace nad hybrydowymi układami mikrofalowymi. Zaowocowało to opracowaniem szeregu układów w oparciu o technikę linii mikropaskowych na podłożach ceramicznych lub ferrytowych. I tak opracowano i wdrożono do produkcji małoseryjnej takie układy jak:

• dzielniki mocy (6 typów),
• mieszacz ML 30 i ML 300, pasmo L,
• mieszacz MS-300, pasmo S,
• układ mieszacza dużego sygnału UMDS,
• rodzina przełączników mikrofalowych pin (8 typów),
• rodzinę wzmacniaczy WTLN,
• głowica SAN.

W latach osiemdziesiątych systematycznie rozszerzano ofertę układów hybrydowych, pracujących w pasmach L i S, takich jak wzmacniacze, cyrkulatory, mieszacze, przełączniki, dzielniki mocy i filtry oraz bloków nadawczo-odbiorczych przeznaczonych dla:

• systemu identyfikacji wagonów kolejowych SICARID,
• urządzeń do automatycznej regulacji szybkości wagonów kolejowych na górkach rozrządczych,
• radiowysokościomierzy dla małych samolotów,
• policyjnego radaru drogowego MIRADO.

Opracowano także ostrzegacze opromieniowania dla pojedynczego żołnierza WIP-1 i WIP-2.
Wszystkie te układy zostały opracowane przez zespół pod kierownictwem doc. dr inż. Jerzego Kampy.
Od 1 lipca 1993 w wyniku umowy Przemysłowego Instytutu Telekomunikacji z Politechniką Wrocławską część Instytutu Technologii Elektronowej zajmująca się techniką mikrofalową została przekazana do PIT i stała się Oddziałem Wrocławskim PIT. Przez cały okres działalności kontynuowano prace nad rozwojem LFB i poszerzeniem oferty.

Od roku 1993 zostały opracowane kolejne lampy. Są to:

• LO-302 o mocy impulsowej 10kW pracująca w paśmie S, moc średnia 150W,
• LO-112 o mocy impulsowej 10kW pracująca w paśmie L, moc średnia 150W,
• LO-750 o mocy impulsowej 5kW pracująca w paśmie X, moc średnia 100W,
• LO-550 o mocy impulsowej 10kW pracująca w paśmie C, moc średnia 500W,
• LO-303M2 o mocy impulsowej 10kW pracująca w paśmie S, moc średnia 400W,
• LO-120 o mocy impulsowej 40kW pracująca w paśmie L, moc średnia 800W.

Wszystkie te lampy zostały opracowane dla radarów konstruowanych przez PIT i WZR RAWAR.

Poza lampami z falą bieżącą w OW PIT opracowano i wykonano również kompletne bloki wzmacniaczy wykorzystujące LFB np. blok BWL-122 dla nadajnika radaru RST-12M czy LFC-201 do radaru rozpoznania artyleryjskiego LIWIEC.
Lampy LO-302 i LO-112 opracował zespół mgr inż. Tadeusz Fijewskiego. Lampy LO-120 i LO-303M2 opracował zespół pod kierunkiem dr inż. Eugeniusza Adamskiego, a lampy LO-550 i LO-560 zespół pod kierunkiem mgr Waldemara Wiejaka.
Wzmacniacze NSX-800, LFC201 i BWL-122 opracował zespół pod kierunkiem mgr W.Wiejaka.

Poza wzmacniaczem tranzystorowym IMA-1.1, pracującym w paśmie L, zostały także opracowane, przez zespoły pracujące pod kierownictwem doc. dr inż. J.Kampy, wzmacniacze tranzystorowe IMA.S o mocy wyjściowej 15W oraz WTCI pracujący w paśmie C z mocą wyjściową 10W, a także wzmacniacz L-100 pracujący w paśmie L z impulsową mocą wyjściową 100W. Rozwinięciem i kontynuacją tego kierunku są aktualnie prowadzone prace w zespole mgr inż. Andrzeja Zajdla dotyczące modułów nadawczo-odbiorczych o mocy wyjściowej do 2kW.
W latach 1998-2002 PIT OW brał także udział w modernizacji zestawów rakietowych OSA i KUB. Modernizacja polegała na opracowaniu wzmacniaczy półprzewodnikowych zastępujących LFB w torach odbiorczych radarów naprowadzających.

Do najważniejszych osiągnięć PIT OW w dziedzinie konstrukcji urządzeń mikrofalowych należy opracowanie przy współudziale Microtech Int. Ltd. oraz Oddziału Gdańskiego PIT urządzenia Breń-R. Badania państwowe wersji okrętowej zakończono w 1997r decyzją o podjęciu produkcji. Koordynatorem całości projektu był dr inż. Zbigniew Kempisty z PIT OW, natomiast obróbkę cyfrową oraz oprogramowanie opracował zespół pod kierunkiem mgr inż. Tadeusza Nowaka z przedsiębiorstwa Microtech Int. Ltd. z Wrocławia.

Breń-R jest urządzeniem klasy RWR/ESM, którego podstawowymi funkcjami są:

• wykrywanie źródeł emisji radiolokacyjnej dookólnie i bez przeszukiwania,
• określenie parametrów technicznych źródeł emisji (amplituda, szerokość impulsu, częstotliwość, kąt),
• śledzenie obiektów, będących źródłami emisji, w czasie rzeczywistym.

Urządzenia Breń-R wykonywane są zasadniczo w dwóch wariantach: z przeznaczeniem na okręty oraz do kontenerów rozpoznania SROKOSZ.
Kolejnym etapem rozwoju systemów rodziny Breń-R było jego zastosowanie jako Bloku Toru Wykrywania (BTW) stacji rozpoznania MUR20 typu ELINT.
BTW jest zmodyfikowaną konstrukcją Brenia-R o poszerzonym paśmie pracy, zwiększonej czułości oraz rozbudowanych możliwościach współpracy z innymi urządzeniami w ramach stacji MUR20. BTW zgrubnie określa położenie źródła promieniowania, przekazuje te informacje do toru analizy, gdzie następuje dokładne przeszukiwanie wstępnie określonego sektora przestrzeni, w celu precyzyjniejszego namiaru na źródło.
Istotnym elementem osiągniętego sukcesu w opracowaniu urządzeń Breń-R i BTW-10 dla MUR20 było wykorzystanie wcześniejszych, wieloletnich doświadczeń i koncepcji opracowanych w IR WAT. Do roku 2006 wykonano 11 egzemplarzy różnych wersji tego urządzenia.

Urządzenia typu Breń-R nie odbiegały parametrami od, produkowanych w owym czasie, podobnych urządzeń przez znane firmy zagraniczne. Pozytywne opinie od użytkowników na temat walorów taktyczno-technicznych urządzenia, prostoty obsługi, małej awaryjności i dobrze zorganizowanego serwisu potwierdziły, że w zakresie tej klasy urządzeń PIT OW oraz współpracujące z nim instytucje odniosły sukces techniczny i organizacyjny.
Z tego też, między innymi, powodu PIT OW podjął prace rozwojowe i unowocześniające konstrukcję tego urządzenia wychodząc naprzeciw nowym wymaganiom stawianym przez odbiorców i wykorzystując powstałe nowe możliwości w zakresie techniki i technologii. Stało się to swego rodzaju specjalnością PIT OW.
Rozwój systemów rozpoznania radiolokacyjnego opartych na odbiornikach bezpośredniej detekcji jest celem perspektywicznym. Efektem tej polityki jest rozpoczęcie wspólnie z PPW Techmil z końcem roku 1999 prac nad modułowym, małogabarytowym urządzeniem RWR/ESM nowej generacji na różnorakie platformy.
Prace te zakończyły się sukcesem i urządzenie to pod nazwą ESM-10 weszło na wyposażenie samolotów rozpoznawczych Bryza1RM. Projektantem wiodącym urządzenia ESM-10 był mgr inż. Andrzej Zajdel.
Prace rozwojowe w zakresie urządzeń rozpoznania radiolokacyjnego są kontynuowane.
Odbiorcami naszych wyrobów, oprócz instytucji krajowych takich jak MON, czy WZU S.A., są również kontrahenci zagraniczni np. Thorn MD (UK), CERN (CH).

W dniu 30 grudnia 2011 Sąd Rejonowy dla m.st. Warszawy XIII Wydział Gospodarczy KRS wydał postanowienie o zarejestrowaniu w KRS połączenia spółek:

• Przemysłowy Instytut Telekomunikacji S.A. z siedzibą w Warszawie ("PIT S.A.")
• Centrum Naukowo-Produkcyjne Elektroniki Profesjonalnej "RADWAR" S.A. z siedzibą w Warszawie ("RADWAR S.A.")
• Przedsiębiorstwo Produkcyjne Podzespołów Elektronicznych "DOLAM" S.A. z siedzibą we Wrocławiu ("DOLAM S.A.")

w trybie artykułu 492 § 1 pkt 1 kodeksu spółek handlowych, to jest poprzez przeniesienie całego majątku "RADWAR S.A." oraz "DOLAM S.A." na "PIT S.A." (łączenie się przez przejęcie).
Wpis połączenia wywoła skutek wykreślenia "RADWAR S.A." oraz "DOLAM S.A." z rejestru. Spółki przejmowane zostały rozwiązane i przestały istnieć jako osoby prawne.
Zgodnie z art. 494 § 1 kodeksu spółek handlowych, z dniem połączenia "PIT S.A." wstąpił we wszystkie prawa i obowiązki "RADWAR S.A." i "DOLAM S.A.".

W dniu 5 marca 2012 nastąpiła zmiana nazwy firmy na Bumar Elektronika S.A.

W dniu 1 lipca 2014 nastąpiła zmiana nazwy firmy na PIT-RADWAR S.A.

Profesor Barwicz był inicjatorem i pionierem wielu nowoczesnych kierunków i technologii w dziedzinie elektroniki próżniowej. Dzięki niemu we Wrocławiu powstał silny ośrodek specjalizujący się w nowoczesnej technice mikrofalowej, w którym opracowano pierwsze w kraju lampy z falą bieżąca i mikrofalowe układy scalone. Ośrodek działa z powodzeniem do dzisiaj jako Oddział Wrocław PIT-RADWAR S.A. i ma znaczący udział w dobrej pozycji polskiej radiolokacji w świecie.